Im Jahr 1222 bekundet der Kölner Erzbischof Engelbert, dass der Edle Theoderich, als er sich aus der Welt zurückgezogen hat, mit Einwilligung seines Vetters, des Soester Vogtes Walther, sein Haus in Klotingen der Kirche in Kappenberg zu eigen übergeben hat. In der Urkunde tritt Graf Adolf von der Mark unter dem Titel des Grafen von Altena als Zeuge auf.

Wortlaut

Der Urkundentext wird nach Seibertz (S. 219-220) zitiert: [1]

In nomine sancte et indiuidae trinitatis. Engelbertus dei gratia sancte Coloniensis ecclesie archieps. Suscepti cura regiminis hoc exigit ut ecclesiis dei consulamus. et utilitatibus deo seruientium prospiciamus. quatinus in diuinis laudibus subsistere ualeant. sitque apud eos memoria nostri in benedictione. Unde notum facimus tam futuris quam presentibus quod Theodericus homo nobilits cum seculo remunciaret consensu nepotis sui Waltheri Susatiensis aduocati et heredum suorum domum in Clotinge contulit ecclesie Capenbergensi proprietarie iure possidendam. Cumque essemus Tremonie accessit ad nos idem Waltherus aduocatus et decimam de iam dicta demo prouenientem nobis resignauit. eo tenore ut eam preposito Andree, et ecclesie Capenbergensi concederemus. Quod et fecimus. statimque postea concessionem hanc Colonie in presentia priorum de eorum assensu confirmauimus. Preterea si succidi contigerit nemus quod predictes domui attinet. decimam: inde prouenientem. ex nostra concessione ecclesia Capenbergensis possidebit. Ut igitur hec rata et inconuulsa permaneant. paginam hanc sigilli nostri impressione roborauimus anathemati subicientes omnem hominem. qui hec temerario ausu cassare uel infringere presumpserit. subnotatis testibus quorum ista sunt nomina. Cunradus maior prepositus. Gozwinus maior decanus in Colonia. Bruno prepositus sti Cuniberti. Lambertus de dullendorp. maioris ecclesie canonicus. Engelbertus canonicus sti Andree. Thitmarus abbas de Bredelere. Pilegrimus capellanus et notarius. Adolphus comes de Altena. Ludolphus de Boine. Heinricus cognomento franzois. Petrus de wickede. et alii quam plures. Actum anno dominice incarnationis M. CC XX. II°. Indictione X. concurrente V

Übersetzung

Die deutsche Übersetzung des Urkundentextes lautet:

Literatur

  • Joh. Suibert Seibertz: Urkundenbuch zur Landes- und Rechtsgeschichte des Herzogthums Westfalen. Erster Band. 799-1300. Arnsberg 1839

Siehe auch

Anmerkungen

  1. Joh. Suibert Seibertz: Urkundenbuch zur Landes- und Rechtsgeschichte des Herzogthums Westfalen. Erster Band. 799-1300. Arnsberg 1839